Bij een snel gegroeid ICT-bedrijf met 30 hoogopgeleide medewerkers, een niche speler in de financiële sector, kwam een coachingsvraag van een medewerker die bekend stond als inhoudelijke whizzkid, maar minder op delen en samenwerken was gericht.
Wat onder andere naar voren kwam was dat samenwerkingsrelaties tussen sleutelfiguren in het bedrijf zodanig waren dat cruciale informatie en kansen werden gemist. Onbedoeld bestond er daardoor veel unrealized value. Goed met elkaar uitwisselen van wat er al was, zou veel werk, onbegrip en ergernis schelen.
Vanuit deze individuele coaching werden sleutelfiguren uitgenodigd om in drie-gesprekken met coach, coachee en collega de patronen in hun samenwerking en uitwisseling door te spreken, inzichtelijk te maken en hierin met ander gedrag en een andere onderlinge verhouding te gaan experimenteren. Het ging daarbij om een organisatiekenmerk waarvan allen aangaven dat er flinke winst te boeken viel als het werd verbeterd.
In een gesprek met de leiding werd het vraagstuk van stroomlijning en informatiedelen op organisatieniveau aangekaart. Gekeken werd naar wat er in de organisatie al wel goed werkte in de uitwisseling, maar ook naar wat er nog kon worden verbeterd. Conclusie: dit was niet in procedures alleen te vangen. Een aantal heldere spelregels moest de basis vormen, maar het samenspel tussen de professionals in de praktijk is bepalend voor het succes.
Met een aantal groepjes medewerkers bespraken we om welk gedrag dat gaat en we hielpen dit actueel te houden door er een aantal keer op terug te komen in de maanden daarna. Met als uitgangspunt steevast hun eigen succesvolle praktijkervaringen met de gewenste verhoudingen en samenwerkingsgedrag. Dat bleek helemaal niet zo moeilijk te zijn: het zat er al in en kwam er nu uit.